Rogier Bartels
Summary – When Do Terrorist Organisations Qualify as “Parties to an Armed Conflict” under International Humanitarian Law?
International humanitarian law places certain obligations on, or gives rights to, a “party to the conflict” or “parties to the conflict”. Although nearly 200 provisions of the Geneva Conventions and their Additional Protocols include such a phrase, none of these instruments defines this term. At the same time, even though terrorist groups or organisations may be using armed force during armed conflicts, States appear reluctant to recognise such groups as parties to a conflict. The present contribution explains what is to be understood as parties to the conflict for each of the two types of armed conflict under international humanitarian law, namely international armed conflicts and non-international armed conflicts, and discusses whether, or to what extent, (alleged) terrorist organisations can qualify as such parties. This contribution further critically assesses the findings in recent Belgian case law that various armed actors involved in the Syrian conflict are not considered to be parties to the said conflict.
Résumé – Quand des organisations terroristes peuvent-elles être considérées comme des “parties à un conflit armé” en vertu du droit international humanitaire ?
Le droit international humanitaire impose certaines obligations ou donne certains droits aux “parties à un conflit”. Même si près de 200 dispositions des conventions de Genève et de leurs protocoles additionnels incluent les termes “partie au conflit” ou “parties au conflit”, aucun de ces instruments ne définit cette notion. Dans le même temps, les États semblent réticents à reconnaître des groupes ou organisations terroristes comme parties au conflit, quand bien même ces groupes ou organisations feraient usage de la force armée dans ce conflit. La présente contribution explique ce qu’il faut entendre par “parties au conflit” pour chacun des deux types de conflits armés du droit international humanitaire, c’est-à-dire les conflits armés internationaux et les conflits armés non internationaux. Elle examine si, ou dans quelle mesure, des groupes ou organisations terroristes (présumés) peuvent être considérés comme tels. La contribution évalue de manière critique les conclusions dans la jurisprudence belge récente qui ne considèrent pas différents acteurs armés impliqués dans le conflit syrien comme des parties à ce conflit.
Samenvatting – Wanneer worden terreurorganisaties als “partijen bij het conflict” beschouwd volgens het internationaal humanitair recht?
Het internationaal humanitair recht legt bepaalde verplichtingen op aan of geeft rechten aan een “partij bij het conflict” of aan “partijen bij het conflict”. Hoewel bijna 200 bepalingen van de Verdragen van Genève en de Aanvullende Protocollen dergelijke bewoordingen bevatten, wordt deze term in geen van deze teksten gedefinieerd. Hoewel terreurbewegingen of -organisaties tijdens gewapende conflicten gebruik maken van gewapend geweld, lijken staten toch terughoudend te zijn om dergelijke groeperingen te erkennen als partijen bij een conflict. In dit artikel wordt voor elk van de twee soorten gewapende conflicten volgens het internationaal humanitair recht, namelijk internationale gewapende conflicten en niet-internationale gewapende conflicten, uitgelegd wat onder partijen bij het conflict moet worden verstaan en wordt besproken of en in welke mate (vermeende) terreurorganisaties als dergelijke partijen kunnen worden beschouwd. In dit artikel wordt verder kritisch gekeken naar de uitspraken in de recente Belgische rechtspraak volgens welke verschillende gewapende actoren die betrokken zijn bij het Syrische conflict niet als partijen bij dat conflict worden beschouwd.
Resumen – ¿Cuándo se puede considerar a las organizaciones terroristas como “partes en un conflicto armado” según el derecho internacional humanitario?
El derecho internacional humanitario impone ciertas obligaciones o confiere derechos a una “parte en el conflicto” o las “partes en el conflicto”. Aunque casi 200 disposiciones de los Convenios de Ginebra y sus Protocolos Adicionales incluyen esos términos, ninguno de estos instrumentos define este concepto. Al mismo tiempo, los Estados parecen reacios a reconocer a los grupos u organizaciones terroristas como partes en un conflicto incluso si esos grupos u organizaciones utilizan la fuerza armada en los conflictos armados. El presente artículo explica qué se entiende por “partes en el conflicto” para cada uno de los dos tipos de conflicto armado en virtud del derecho internacional humanitario, a saber, los conflictos armados internacionales y los conflictos armados no internacionales. Analiza si, o en qué medida, las (presuntas) organizaciones terroristas pueden considerarse como tales. Por último, evalúa críticamente las conclusiones de la reciente jurisprudencia belga según las cuales diversos actores armados involucrados en el conflicto sirio no son considerados como partes en dicho conflicto.
Riassunto – Quando le organizzazioni terroristiche sono riconosciute come “parti di un conflito armato” ai sensi del diritto internazionale?
Il diritto internazionale umanitario impone precisi doveri, o riconosce diritti, a “una parte del conflitto” o alle “parti del conflitto”. Nonostante quasi 200 disposizioni di legge contenute nelle Convenzioni di Ginevra e nei loro Protocolli Aggiuntivi includano tale espressione, non uno di questi strumenti ne definisce i termini. Allo stesso tempo, anche se i gruppi terroristici o le organizzazioni terroristiche potrebbero usare la forza armata durante i conflitti armati, gli Stati appaiono riluttanti a riconoscere questi gruppi come parti del conflitto. Il presente contributo spiega cosa debba essere definito come parti del conflitto per ognuno dei due tipi di conflitto armato riconosciuti dal diritto internazionale umanitario, vale a dire i conflitti armati internazionali e i conflitti armati non-interazionali, e discute se, o in quale misura, le presunte organizzazioni terroristiche possano essere qualificati come una di queste parti. Questo articolo valuta ulteriormente in modo critico la recente giurisprudenza belga nella quale diversi attori armati coinvolti nel conflitto siriano non sono considerati parti del citato conflitto.
Zusammenfassung – Wann werden terroristische Organisationen im humanitären Völkerrecht als “Parteien eines bewaffneten Konflikts” qualifiziert?
Das humanitäre Völkerrecht erlegt einer “Konfliktpartei” oder “Konfliktparteien” bestimmte Verpflichtungen auf oder erkennt dieser bzw. diesen Rechte zu. Obwohl fast 200 Bestimmungen der Genfer Konventionen und ihrer Zusatzprotokolle einen solchen Satz enthalten, definiert keines dieser Instrumente diesen Begriff. Auch wenn terroristische Gruppen oder Organisationen Waffengewalt in bewaffneten Konflikten anwenden, scheinen Staaten diese Gruppen dennoch nur ungern als Konfliktparteien anzuerkennen. Der vorliegende Beitrag erläutert, was für jede der beiden Arten bewaffneter Konflikte im Rahmen des humanitären Völkerrechts, nämlich internationale und nicht internationale bewaffnete Konflikte, unter Konfliktparteien zu verstehen ist, und erörtert, ob oder inwieweit (angebliche) terroristische Organisationen als solche Parteien qualifiziert werden können. Außerdem werden in diesem Beitrag die Feststellungen in der jüngsten belgischen Rechtsprechung, wonach verschiedene am syrischen Konflikt beteiligte bewaffnete Akteure nicht als Parteien dieses Konflikts betrachtet werden, kritisch bewertet.
|
